Το παιδί θα πρέπει να έχει αναπτύξει φωνολογική ενημερότητα στη μητρική του γλώσσα πριν επιχειρήσει να μάθει μια ξένη (Sparks & Ganshow, 1993). Κατόπιν, επειδή είναι σημαντικό
να αναπτύξει την ικανότητα να διακρίνει τους ήχους της ξένης γλώσσας μεταξύ τους, η διδασκαλία του φωνολογικού συστήματος σε όλα τα επίπεδα δεν θα πρέπει να παραλείπεται στο ξενόγλωσσο μάθημα, ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια εκμάθησης της γλώσσας (Klein, 1994). Αυτό μπορεί να γίνει με ειδικές ασκήσεις διακρίσεις φωνημάτων, με ρύμες, με ρυθμικά τραγούδια, κλπ.
να αναπτύξει την ικανότητα να διακρίνει τους ήχους της ξένης γλώσσας μεταξύ τους, η διδασκαλία του φωνολογικού συστήματος σε όλα τα επίπεδα δεν θα πρέπει να παραλείπεται στο ξενόγλωσσο μάθημα, ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια εκμάθησης της γλώσσας (Klein, 1994). Αυτό μπορεί να γίνει με ειδικές ασκήσεις διακρίσεις φωνημάτων, με ρύμες, με ρυθμικά τραγούδια, κλπ.
Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη η διάρκεια του χρόνου που χρειάζονται οι δυσλεκτικοί μαθητές για να αφομοιώσουν τις φωνολογικές πληροφορίες. Ειδικά για την Αγγλική γλώσσα, θα πρέπει να γίνεται προσπάθεια να μπορέσουν οι μαθητές να αφομοιώσουν τις αντιστοιχίες μεταξύ φωνημάτων και γραφημάτων και οι οπτικές νύξεις (flashcards) είναι χρήσιμες για κάτι τέτοιο (Crombie, 2000).
Βιβλιογραφία
Crombie, M. A. (2000). Dyslexia and the learning of a foreign language in
school: Where are we going? Dyslexia, 6: 112-123.
Klein, A. (1994). Basic concepts of learning disabilities as they relate to ESL
students. The ORTESOL Journal, 15:1-21.
Sparks, R. L. & Ganshow, L. (1993). Searching for the cognitive locus of
foreign language learning difficulties: Linking first and second
language learning. The Modern Language Journal, 77,3: 289-302.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου